het is alweer eventjes geleden dat ik in schrijversmodus was, dus tijd voor een update.
Ik ben hier ondertussen al anderhalve maand en begin zo stilletjes aan mijn weg te vinden. De dagelijkse routine tijdens de weekdagen zit er zo stilletjes aan helemaal in. Ik weet wat te doen op mijn stageplaats als ik er aan kom en mijn dagen zijn meestal goed gevuld.
Maar naast al het werken heb ik natuurlijk nog een avond en weekends die ik vrij kan invullen.
Making food...
In tegenstelling tot mijn leven in hotel-mama, moet ik hier helemaal op eigen benen staan... Vooral het koken heb ik toch wat onderschat. Ik dacht dat het wel min of meer zou zijn als op kot zitten, maar dat is toch niet helemaal zo. Ik kan namelijk niet wekelijks een volle koelzak meenemen met eten om de week grotendeels mee door te komen. Neen, hier is het zelf al de maaltijden van nul bereiden, en daar kruipt toch wat meer tijd en geld in dan ik me had voorgesteld. Tijdens de week is het niet zo een groot probleem, want ik lunch altijd op mijn stageplaats. Hierdoor is een brood, wat beleg en melk voldoende om de weekdagen door te komen, maar in het weekend moet ik zelf mijn potje koken. Gelukkig heb ik dan ook tijd en kook ik graag, wat het wel draaglijker maakt. Het begint al met de menu samen te stellen... wat wil ik eten volgend weekend? Kan ik het wel maken of heb je er speciale ingrediënten voor nodig die ik hier niet meteen kan vinden of is het keukenmateriaal wel voorhanden? Qua keukenmateriaal is het wat behelpen en ben ik zeer blij dat ik toch nog enkele zaken uit de keuken (pureestamp, klopper, fijnschiller, aardappelmesje) heb meegesmokkeld tot in Finland... Maar ik heb hier ook al enkele zaken gekocht: een pottenlikker, een mixer, een ovenschotel hebben ook al hun dienst bewezen.
Dan de ingrediënten... Er zijn een tweetal winkelketens waar ik geregeld mijn inkopen ga doen, afhankelijk wat ik nodig heb of waar ik goesting in heb. De ene is goed te vergelijken met de Delhaize, het is wat duurder, maar veel merken die in België te vinden zijn hebben ze hier ook, dus dat maakt het soms gemakkelijk, en ze hebben hier een patisserieafdeling waar je van die kaneelkoeken kunt kopen zoals die uit de Ikea en ja, ik geef geregeld toe aan de verleiding... De andere is wat goedkoper (zeker voor de melk) en meer keuze aan fruit en groenten. Ik koop er ook meestal mijn brood, want er is iets meer kans op "vers" brood. In het weekend neem ik dan de tijd om lekker te koken, maar voor een persoon koken is niet altijd zo gemakkelijk, meestal maak ik dus veel te grote porties en heb ik dan genoeg om 2 à 3 dagen te eten... En ik bak ook geregeld iets, een pannenkoek of wentelteefjes, appelflappen op zondagmorgen, appelcrumble... lekker lekker.
De inspiratie voor de gerechten haal ik vaak van het internet: Dagelijkse kost, vtm koken, ons kookboek, kok op kot, ... zeer handig! En dan pas ik het gerecht meestal een beetje aan, want heb niet al de kruiden in huis of er zit een ingrediënt in dat me niet 100 % aan staat. Maar over het algemeen heb ik nog niet kunnen klagen over het geëxperimenteer. Zo is er al een lasagne met spinazie en zalm, een preischotel, spaghetti bolognaise, ... op tafel verschenen en het smaakte steeds naar behoren. De lasagne heb ik zelf gedeeld met mijn kotgenoten en er was zelf geen stukje meer over voor de dag erna (zou het gesmaakt hebben?!). Mensen met haalbare (!) ideetjes mogen altijd hun suggesties doorsturen, maar een simpele worst met appelmoes zit er niet in...
Ik zie jullie al denken, die gaan we kunnen rollen naar huis... maar ik doe natuurlijk nog iets anders dan hele avonden en weekends in de keuken te staan.
Sporten...
Nadat ik een week niet had gesport voelde ik toch dat het nodig was wat meer te bewegen... Aangezien het plan om naar mijn stageplaats te wandelen voorlopig is opgeborgen, moet er dus op een andere manier gesport worden. Reeds voor mijn vertrek had ik hierover nagedacht en eens rondgekeken op internet. Er is hier een zeer handig systeem over de 3 hogere onderwijsinstellingen, waarmee je op verschillende locaties kunt sporten tegen een zeer democratische prijs (€ 42 voor een half jaar). Er zijn verschillende fitnesscentra, groepslessen, etc. waar je aan kunt deelnemen. Ikzelf heb ervoor gekozen om me aan te sluiten bij de frisbeeploeg van de universiteit. Die spelen voorlopig samen met de hogeschoolploeg, omdat ze in de hogeschool het sportcomplex aan het renoveren zijn. Er zijn 3 trainingen per week waar ik er zo veel mogelijk probeer mee te doen. Op dinsdag wordt er getraind van 20.30 tot 22 uur, op woensdag van 20 tot 22 uur en op zaterdag van 14 tot 15.30. Tijdens de week skip ik soms een training omdat ik te moe ben. Het probleem zit hem in het feit dat ik na de training pas om 23 uur terug thuis ben omdat de bus een slechte uurregeling heeft. En ik merk dat ik dan de volgende dag niet zo uitgeslapen ben als ik twee dagen na elkaar ben gaan sporten.
Nu de trainingen zijn vaak wel intensief; er wordt in tegenstelling tot in België, alleen indoor getraind momenteel (omwille van de sneeuw natuurlijk). Eerst wat ingooien, dan een paar oefeningen die toch vaak afzien zijn, en vervolgens matchen voor ongeveer de helft van de tijd. Het veld zelf is kleiner dan ik gewoon ben in België, hier kan zonder moeite de disc tot de overkant van de zaal spelen, maar dat maakt het ook wel interessant, want zo compact spelen is niet altijd makkelijk. Het niveau van de spelers is zeer verschillend. Ik behoor zeker niet tot de beste spelers, maar er zijn er ook wel een paar waar je duidelijk van ziet dat ze nog maar net begonnen zijn. Ik zit dus in de middenmoot... Er zijn hier wel wat meer meisjes die spelen, dus dat is fijn. Er zijn er een tweetal die een pak beter zijn (ze trainen dan ook mee met de nationale ploeg), maar voor de andere dames hoef ik niet onder te doen. Eens de lente aanbreekt, zal men opnieuw buiten trainen, maar vraag me niet wanneer dat is... En dan zou ook de ploeg van de stad mij contacteren om eventueel bij hen aan te sluiten, maar ik weet nog niet of ik daar op inga, ik vind het wel fijn te trainen met studenten. Misschien ga ik in de toekomst nog eens kijken om een groepsles mee te pikken, maar voorlopig heb ik daar nog geen tijd voor gevonden/gemaakt.
Met de frisbeeploeg heb ik ook al een toernooi gespeeld: op een winterse zaterdag werd er een toernooi georganiseerd in Hervanta, dat is een beetje te vergelijken met Lissewege of Dudzele t.o.v. Brugge. De technische universiteit is daar gelegen, en de frisbeeploeg van daar organiseert er jaarlijks een toernooi. Er waren 4 poules van 4 ploegen, waarbij je tegen elke ploeg van je poule speelde. Daarna was er een strijd tussen de verschillende poules. Vooral het wachten tussen de wedstrijden was wel een beetje jammer aangezien er maar een veld was. Over het veld ben ik trouwens niet echt te spreken... tis te zeggen over de veiligheid ervan. Ik ben tijdens het verdedigen tegen de balustrade gevlogen die het publiek van het veld scheidde. Mijn knie stond meteen wat dikker, mijn elleboog was van wat huid ontdaan, en een balk van de ballustrade was 'perfect' op keelhoogte, dus de adem was ook nog eens eventjes ontnomen... Ik heb het punt nog uitgespeeld, maar daarna voelde ik de pijn plots. Uiteindelijk heb ik nog enkele dagen met een pijnlijke elleboog gezeten en heeft het enkele weken geduurd voor de blauwe plekken verdwenen waren, maar ondertussen ben ik weer de oude. We hebben een fijne dag gehad, en zijn uiteindelijk op de vijfde plaats geëindigd. Hieronder zie je een groepsfoto (sorry voor de niet zo fantastische kwaliteit) genomen. Trouwens, ik moest hier nog mijn geel T-shirt inwisselen voor een zwarte... In de strijd om de 5e-6e plaats kwamen beide ploegen van de universiteit (we waren met 2 ploegen ingeschreven) tegen elkaar uit.
Ook op onderstaande link kun je compilatie van enkele fases uit de gespeelde wedstrijden zien.
Wat doe ik verder nog in het weekend? ... wandelen
Naast het koken en sporten is er nog wat tijd over in het weekend. Waar ik probeer een beetje te werken aan mijn bachelorproef. Ik heb al heel wat artikels gelezen en veel informatie geselecteerd, maar het moet nog een geheel vormen. Alsook komen er nog steeds nieuwe aspecten die ik nog moet analyseren om de puzzel af te maken. Al blijft het probleem dat er over mijn specifiek onderwerp nog niets te vinden is, want ja dat is juist waarom ze het onderzoeken... Verder probeer ik ook wat tv programma's te volgen (vooral dan de mol op dit moment) alsook enkele sportmatchen (vooral dan die in de volleybal) en deredactie.be schijnt ook interessant te zijn dezer dagen. Tenzij het je niets interesseert om op de hoogte te zijn van wat er in België en de wereld gebeurd.
Tot slot probeer ik elke dag buiten te komen. Zo ben ik vorige week zondag gaan wandelen op het meer, nu het nog bevroren is kan dat.
... misviering?
En deze week had ik het gekke idee om eens naar de kerk te gaan. Ik wilde het eens vergelijken met een Belgische mis (voor zover dat kan als je al meer dan 5 jaar geen Belgische kerk vanbinnen hebt gezien) en dacht dat palmzondag zoiezo geen supersaaie mis kon zijn... Eventjes kijken op het internet in welke kerk er een viering was, en ik had geluk, want er zijn hier wekelijks Engelstalige misvieringen (naast het Fins ook wekelijks in het Zweeds, en ik denk enkele keren per maand in het Pools, dus keuze genoeg). Het gebouw waar de misviering doorgaat ziet er wel niet echt uit als een kerk. Gelukkig had ik googlemaps geraadpleegd voor ik er heen ging, want uit jezelf zou je het gebouw niet als kerk bestempelen, al staat er wel een kruis op het dak, maar verder is er van buitenaf niet meteen veel die er op wijst dat je met een kerk te maken hebt.
Het publiek in de kerk heeft me aangenaam verrast. Ik vreesde voor een zaal vol oudere mensen, maar dat was het verre van. Geen idee of dat komt door de Engelstalige mis, of gewoon algemeen zo is in Finland. Er was duidelijk een internationaal publiek, heel wat Afrikaanse mensen - al dan niet getrouwd met blanke Finnen (?), alsook Filipino's, en waarschijnlijk nog wel wat anderen, maar die haal je er niet zo meteen uit op uiterlijke kenmerken. Er was gelukkig een klein lokaaltje naast de zaal waar de viering werd gegeven waar wat materiaal lag om de kinderen mee bezig te houden, want er waren heel wat families met hun kroost aanwezig met schattige, maar lawaaierige, kleuters in hun zondags pak of jurkje tot gevolg. De misviering begon buiten en iedereen had een 'palmtakje' vast. Ah juist, de intrede van Jezus in Jerusalem... wat zitten die verhalen ver in mijn geheugen (maar wat wil je ook als het zo lang geleden is dat ik nog eens naar een misviering ben geweest). Eenmaal terug binnen ging de viering zijn gangetje en ik was al blij dat ik wist welk verhaal men aan het vertellen was, Barabas, Pilatus, drie keer kraaien van de haan, ... Soms heeft een mens niet veel nodig om de verhalen die men jaarlijks op school te horen kreeg weer voor de geest te halen. En dan hoef ik gelukkig niet zo fantastisch in Engels te zijn om het gehele verhaal te begrijpen.
Zo dit is het voor nu, volgens mij zijn jullie weten jullie nu zo min of meer wat ik hier allemaal doe of heb gedaan. Ik weet nog niet wanneer mijn volgend blogberichtje zal verschijnen of waarover ik het zal hebben. Misschien Pasen, al vermoed ik dat ik het niet echt zal vieren... Alles is hier toe op vrijdag, zondag en maandag. (dat zijn 3 officiële feestdagen) Dus een tripje naar een andere stad zit er ook niet in. Over tripjes gesproken... ik ben van plan om er in april eventjes tussenuit te knijpen richting Tallinn en Sint Petersburg. (Gelukkig heb ik de ingeving gehad mijn internationaal passpoort mee te nemen naar Finland, anders was Rusland geen optie geweest.) Als je met de boot gaat, kun je enkele dagen visumvrij naar Rusland reizen, dus die kans wil ik natuurlijk niet laten liggen. Waarom ik niet reis binnen Finland? Blijkbaar mag ik maar 90 dagen in Finland blijven zonder extra administratieve kost, dus raden ze me vanuit het international office van de hogeschool aan om enkele dagen buiten Finland te gaan waardoor je het geld op een leukere manier kunt spenderen (en ze hebben niet helemaal ongelijk). Verder komen ga ik wel nog naar Helsinki met mama en papa in mei, maar denk niet dat ik veel meer zal zien van dit land.
Groetjes uit het koude noorden,
Eline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten