Eline in Finland: juni 2016

Beste allen,

Hier zijn we dan, vier maanden later met een laatste berichtje vanuit Finland.

Ik weet deze keer niet zo goed waar te beginnen. Er is de laatste weken ook nog zoveel gebeurd.
Misschien beginnen met hetgene waarvoor ik naar hier kwam: mijn bachelor proef. De laatste weken zijn stressvol geweest, de ene deadline na de andere, maar dit keer mag ik trots zijn op mezelf en stellen dat ik overal tijdig aan ben begonnen waardoor ik alles ruim op tijd kon indienen - zij het niet dat een documentje is blijven steken in mijn drafts mails. De laatste weken voor de deadline had ik het geluk te kunnen werken aan mijn bachelor proef vanop mijn stageplaats. Doordat de cytoflowmeter (toestel die het aantal cellen telt en deze indeelt volgens grote) het begeven had. Zeer spijtig want ik had graag leren werken met het toestel en had natuurlijk graag de resultaten gezien van de vervolgproeven op mijn experimenten. Ik was al enkele weken bezig met het kruisen van vliegen dat ik graag ook had gekeken wat nu de invloed was van de nieuwe gencombinatie, maar helaas, het vervangtoestel is pas mijn laatste stagedag aangekomen. Al ben ik wel blij dat niet het toestel waar ik mee werkte het halverwege mijn experimenten voor gezien hield. Trouwens het lijkt erop dat de meeste toestellen nood hadden aan een beetje vakantie, alsof ze de nakende verhuis voelen aankomen, waren er nog andere toestellen die plots niet meer werkten.
Hierdoor heb ik dus bijna al mijn laatste schrijfwerk op mijn stageplaats kunnen doen, wat natuurlijk een niet ingeplande, maar zeer welgekomen luxe was. Eenmaal mijn bachelor proef en reflectieportfolium (want och ja, dit vinden de docenten zo leuk... alsof we geen werk genoeg hebben met onze bachelor proef willen ze dat we ook nog eens reflecteren over de meest banale zaken: zo is er zelf een opdracht waar je jezelf moet punten geven én daarna moet je reflecteren waarom je jezelf die punten geeft... voor mij is dit echt te gek voor woorden, maar als het moet en je er punten mee kunt halen dan doen we dat maar braaf) waren afgewerkt, vond ik dat ik toe was om eens een stukje van Finland te zien in de resterende twee weekends. Eerst ging ik noordwest, naar Vaasa om een student die ik leerde kennen tijdens de St-Petersburgreis te bezoeken. Het is een klein stadje waar eigenlijk niet zoveel te zien is op wat ruïnes (voor de oude stad afbrandde) en de zee na. Er wordt ook betrekkelijk meer Zweeds gesproken dan in Tampere en ik vermoed zelf dan in de meeste Finse steden. Er is een Zweedse (als in de taal) universiteit en verschillende Finse universiteiten hebben een Zweedse campus daar (of zo heb ik het toch min of meer begrepen). Dan maar een sauna en een oefenpot van de Belgen - die werkelijk nergens op trok. 's Avonds richting centrum om tot aan de zee te wandelen en iets te drinken in een plaatselijke kroeg. Bij aankomst bleek de championsleague finale te worden uitgezonden, dus zijn we blijven zitten. Allemaal mannen, de ene al wat meer uitgedost om zijn favoriete team aan te moedigen dan de andere, en ik. Er was een aangename sfeer, maar het grote scherm waarop het hele gebeuren werd geprojecteerd lag vlak aan de ingang dus af en toe passeerde er wat volk in beeld en werden ze er attent op gemaakt snel door te wandelen. Aangezien er meer dan 90 minuten nodig waren om het verschil te maken, was het ook al redelijk laat om terug huiswaarts te keren. Maar omdat het hier zeer noordelijk ligt is er geen echte nacht meer in deze tijd van het jaar, de zon gaat nog onder, maar er blijft altijd een lichte schemering wat het aangenaam wandelen maakt op dit uur van de nacht. En rond 2 uur konden we zelf genieten van de eerste zonnestralen van de dag.

Vlak aan de zee.

Zonsopgang om 2 uur 's nachts

Een weekend later wilde ik het er daarentegen eens echt van nemen en er een top laatste weekend Finland van maken... Ditmaal naar het zuidwesten, Turku. Toen ik in Helsinki was, werd deze stad meerdere malen als toeristisch naar voor geschoven en na wat googelen leek het me inderdaad een stad waar ik me wel een weekendje kon bezighouden. En we namen zelf een dagje extra congé, dus vertrokken we reeds op vrijdagmorgen met de bus. Na twee uurtjes kwamen we aan en we hadden met de B&B eigenaar afgesproken dat we de valiezen mochten brengen zodat we er niet een hele dag mee moesten sleuren. De kamer was zelf al klaar, dus we kregen de sleutel meteen mee. Handig! Rond 11 uur was het tijd om richting centrum te trekken. Eerste stop: toeristische dienst om de Turku card aan te vragen en plaatsen te reserveren voor de sightseeing bus tour en we wilden ook een cruise doen, die hebben ze ook voor ons geboekt. Superhandig en we hadden nog eventjes tijd om een eerste keer de rivier af te wandelen en iets te eten. De straat langs de rivier is (deels) autovrij, dus heerlijk om te wandelen of te fietsen. Aangezien veel Finnen gaan eten over de middag zijn er heel wat lunchmenu's voor schappelijke prijzen te vinden. We gingen een gezellige zaak binnen en ik koos voor de saladebar, water en koffie nadien waren inbegrepen en dit alles voor minder dan 10 euro. Hierna was het tijd voor de sightseeing tour. De bus stond er al en de gids ook. Maar wat bleek, we waren de enigen die waren ingeschreven. Ik vreesde dat ze dan zouden zeggen, kom morgen terug, maar neen, we kregen een privétour aangeboden! Echt fantastisch want nu kon de gids ook meer info geven omdat ze haar uitleg enkel in het Engels moest geven i.p.v. Engels, Fins én Zweeds. De rit ging langs de meest interessante plekjes en we kregen enkele tips waar we zeker langs moesten gaan. Ook een stop aan de kathedraal met de nodige uitleg over de geschiedenis van de stad kwam aan bod. Kortom een fantastische start van het toeristisch weekend. Na de tour was er nog tijd voor enkele musea. Dus eerst naar het biologie museum waar al de Finse fauna en flora werd tentoongesteld, alleen spijtig dat de uitleg niet in het Engels voorzien was en mijn Latijn is niet van die aard dat ik elk dier of plantje met de wetenschappelijke benaming kan benoemen. Er was ook een gigantisch arsenaal aan vlinders die de laatste eigenaar van het huis waar het museum in is gevestigd verzamelde. Het was een klein museum dus nadien was er tijd voor nog een tweede en dit keer was het volledig mijn ding: het farmacie museum, allemaal oude potjes en laadjes, gigantische destillatie-installaties en andere.
Daarna was het tijd om richting de boot te gaan voor de avondcruise. Het was zeker niet goedkoop, maar voor één keer mocht het wel, na al het harde labeur van de afgelopen vier maanden en dan vooral de laatste weken. De stoomboot nam ons mee (niet naar Spanje nee, maar) naar een klein eilandje waar we mochten aanschuiven voor een heerlijk buffet met heel veel vis (zalm op minstens 4 verschillende wijzen klaargemaakt, en nog een heel ander arsenaal), groentjes en enkele warme gerechtjes. Echt superlekker, alleen jammer dat de zon zich achter de wolken verschool waardoor het, in combinatie met de zeewind, wel behoorlijk fris was. Maar een warme zeemansvest (of hoe je het ook wilt noemen) was de perfecte oplossing. Na de cruise was het al 11 uur, dus tijd om naar de B&B te gaan en uit te rusten voor de rest van het weekend.

Zaterdagmorgen, na een ontbijtje, trokken we weer langs de rivier richting Forum Marinum ofwel het museum over scheepsvaart in Finland. En het was vandaag nationale dag van de vlag (of zoiets) dus het leger hield wat festiviteiten, dit jaar in Turku. Zo konden we uitzonderlijk op al de maritieme schepen. Het museum op zich is behoorlijk groot en het duurde bezoek duurde wat langer dan ik in gedachten had, natuurlijk ook door de extra boten die we konden betreden. Het is een mooi museum, maar persoonlijk vind ik het iets te groot, je verliest het overzicht een beetje (of ik dan toch). Er is wel een grote houten boot, de oudste nog intacte boot, als ik de Finnen mag geloven.
Nadien werd er een 100 meter verder gewandeld naar het kasteel: Turku Castle is de grootste toeristische trekpleister van de stad, ook al is er binnen in niet zo veel te zien aangezien al het meubilair bijna werd weggehaald. Maar toch blijft het gebouw op zich zeer impressionant. En je moet echt de pijltjes volgen om alle kamer gezien te hebben. Het is een echt doolhof, maar zeker de moeite. Na al dat binnen zitten wilden we wel eens naar buiten, daarom de botanische tuinen van een van de universiteiten van de stad op een nabijgelegen schiereiland. Met de bus daar naartoe om de rest van de middag (want de tuinen zijn open tot 8 uur 's avonds) te doorwandelen en het is fijn om eventjes de drukte van de stad te ontlopen. Een grote serre met allerhande tropische planten en een tuin met heel wat bomen en plantjes.
In de avond nog een hapje eten en dan zat zaterdag er alweer op.

De laatste dag trokken we naar het handicraft museum, iets dat ik eerst niet op het to do lijstje had staan, maar na de sightseeing tour zeker naartoe wilde. En het was de moeite, al moet het nog fijner zijn in de zomer wanneer er nog meer oude ambachten worden uitgevoerd. Nu was er alleen een naaister en een drukker aanwezig. Maar het is een beetje als Bokrijk, allemaal oude houten huisjes - de enige die aan de grote stadsbrand konden ontkomen - werden volledig ingericht volgens die tijd waar elk huisje een andere ambacht werd uitgeoefend: smid, boekbinder, kleermaker, schoenmaker, drukker, meubelmaker, ... Een zeer fijn openluchtmuseum.
Nadien was er nog tijd voor het Sybeliusmuseum, de bekendste Finse componist (al zegt de naam mij niet zo veel). Maar het was wel leuk om het arsenaal aan piano's en orgels te aanschouwen en enkele typische instrumenten uit verschillende delen van de wereld. En dan ook de tentoonstelling over Sybelius zelf natuurlijk, waar je naar enkele fragmenten van zijn composities kon luisteren. Ik moet zeggen dat die me aangenaam verrasten.
Tot slot was er nog eventjes tijd om naar het archeologisch én museum voor moderne kunst (wel een vreemde combinatie als je het mij vraagt) te bezoeken. Het is gehuisvest in een prachtig huis die vroeger tot een rijke familie behoorde. Het archeologisch museum vond ik niet zo fantastisch, maar dat kan ook zijn omdat ik al wat last had van de voetjes en niet zo veel meer wilde wandelen. Het is wel een zeer kindvriendelijk museum. Ook de moderne kunst zei me niet zo veel, er waren vooral Finse schilders terug te vinden, maar enkele grootmeesters als Andy Warhol hadden een werkje hangen in het museum. Omdat er nog tijd was voor de bus, nog een koffietje in het beste koffiehuis van de stad (alé, zou toch moeten als je 6 keer tot barrista van het jaar bent verkozen).